Kennismakingsgesprek met dichtgeknepen billen

Sinds een paar maanden verhuren wij een gedeelte van ons huis als Bed&Breakfast en dat loopt vrij goed. Zo hebben we dan ook het idee gekregen om een stuk aan te laten bouwen. Hiervoor hebben wij een advertentie gezet en hebben wij besloten om een paar aannemers langs te laten komen. Omdat ik het belangrijk vind dat het goed gebeurd, heb ik mezelf ook een belangrijke rol toegedicht in het proces. Niet dat ik het oordeel van Gerard niet hoog in het vaandel heb, maar laten we zeggen dat we vaak een andere kijk op de werkelijkheid hebben. Omdat Gerard mij vaak kort door de bocht vind, heb ik beloofd dat ik de gesprekken met een open mind zal ingaan en me niet zal laten leiden door "een eerste indruk". Het gaat erom dat iemand gewoon goed onze aanbouw gaat neerzetten.

Zo kwam de eerste bouwtekenaar/aannemer langs. Hij kwam een half uur te laat en gaf daarvoor geen reden. Ging rustig (erg rustig) koffie drinken en liet zijn gedachten er maar eens goed over gaan. Na een half uur besloten we, op mijn aandringen, naar buiten te gaan. Daar stond hij dan. Hij keek er naar en Gerard en de man maakten allerlei leuke grapjes, waar ze zelf veel lol over hadden. Ik had mijn mening al gevormd, dit ging hem niet worden Ik liep vast naar binnen, ik ergerde me kapot en had het koud ook! Toen de goede man vertrokken was, gaf ik natuurlijk gelijk aan dat we hem beter gelijk konden afbellen. Maar Gerard was daar nog niet zo zeker van. Deze man was niet aan het stuntelen, nee, hij was al vooruit aan het denken hoe hij het aan zou pakken! We zouden het nog even in beraad houden. De dag daarop kwam nummer 2. Kwam 10 minuten te vroeg en ging voortvarend te werk. Lekker, spontaan, heeft er zin in. Toen vroeg ik aan hem wat hij gestudeerd had. Hij had MBO bouwkunde gedaan en had ook HBO willen doen, maar ja, en toen kwam er een heel verhaal. Ik zat met dicht geknepen billen te luisteren. Ging hij nu, op het laatste moment, die eerste, positieve indruk die ik van hem had teniet doen met een verhaal vol drogredenen om vooral geen HBO te doen? Ik besloot het niet toe te laten en liet hem gewoon niet uitpraten. Ik wilde het gewoon niet! Ik stelde voor om naar buiten te gaan en te kijken waar het om ging. Dat deden we. Toen hij weg was moesten we lachen. Zie je nu, hoe belangrijk zo'n eerste indruk is, welk beroep je ook uitoefent, zei ik gekscherend tegen Gerard. Ik had Gerard er inmiddels toch van overtuigd dat we nummer 1 beter direct zouden kunnen afbellen. Hij zou dat meteen maandagmorgen gaan doen. Ik maakte nog het grapje, dat hij het beter 's middags kon proberen, omdat ik vermoedde dat hij om 9 uur nog in zijn bed lag. Gerard zuchtte, daar heb je haar weer. Maandagavond kreeg hij de man te pakken.......